این واژه برای میوههایی بهکاربرده میشود که خشکشده و خشک شدن آنها بهصورت طبیعی و یا با کمک دستگاههای صنعتی به شکل مصنوعی صورت میگیرد. خشکبار دارای مزایای زیادی هستند. ازجمله این مزایا ماندگاری طولانیمدت آنها، حجم کمتر و جابجایی راحت آنها است. به دلیل داشتن مواد مغذی زیادی که در خشکبار وجود دارند، این دسته از مواد غذایی دارای خواص زیادی هستند. پس بهتر است با لیست انواع خشکبار آشنا شویم.
به طوریکه در کلیه این محصولات کربوهیدرات و فیبر مختلف وجود دارند. بهطورکلی خشککردن انواع محصولات خشکبار به این دلیل انجام میشود که جلوی فاسدشدن آنها گرفته شود و بتوان آنها را در طول سال استفاده کرد. بهگونهای که تمام خواص خشکبار نیز باقی خواهد ماند. برای خشککردن محصولات خشکبار از روشهای مختلفی استفاده میشود.
برخی از محصولات با قرار گرفتن در زیر نور مستقیم آفتاب خشک میشوند که در اصطلاح به این روش خشککردن طبیعی گفته میشود. اما برخی دیگر از محصولات لازم است که با کمک دستگاههای خشککن و مایعات مکمل و گازها خشک شوند.
از دیرباز تاکنون در کشور ما در تمامی مراسم، اعیاد و مناسبتهای گوناگون از انواع آجیل و خشکبار (All kinds of nuts and dried fruits) استفاده شده است. آجیل و خشکبار ترکیبی از انواع مغزها، دانهها و میوههای خشک است که ممکن است ترکیب آنها با توجه به سلیقه مصرفکننده متفاوت باشد. انواع آجیل و خشکبار علاوه بر طعم دلپذیر و نقش فرهنگی و آیینی، دارای خواص و فواید بیشماری برای بدن بوده و مصرف آن توسط کارشناسان تغذیه توصیه میشود.
خشکبار (dried fruit) به مغز دانههای مقوی و میوههای خشکشدهای اطلاق میشود که هر یک دارای خواص مجزا و فواید ویژهای هستند. اغلب مردم خشکبار را با آجیل و ترکیبات آن اشتباه میگیرند. درحالیکه آجیل تنها جزوی از دستهبندی گسترده خشکبار است. مصرف خشکبار با توجه به خواص شگفتانگیزی که در درمان و بهبود وضعیت جسمانی دارد، بسیار مفید خواهد بود.
از گذشته تاکنون بشر به فکر ماندگار کردن مواد غذایی و جلوگیری از فساد آنان در طولانیمدت بوده است. همواره تلاش انسان بر این بوده که بتواند مواد غذایی را با حفظ ارزشهای آنان حفظ کند. انسان قدیم برای استفاده از خوراکیهایی که در فصول دیگر سال نایاب بود تدابیری اندیشید. یکی از این ایدهها، خشککردن میوه و غلات بود تا بتوان در طول فصلهای سرد و گرم از آنان استفاده کند.
در فرآیند خشککردن از طریق نور خورشید، ارزش غذایی مواد حفظ میشد. در کنار این حجم و وزن محصول خشکشده نیز کمتر شده و نگهداری از آن در انبار غلات سادهتر میگشت. تنها عاملی که موجب ماندگاری بالای این محصولات میشد، از دست دادن رطوبت نسبی آنان بود. البته از دست رفتن رطوبت تا حدی نبود که محصول نهایی به یک جسم سخت غیرقابلمصرف تبدیل شود. بلکه فرآیند خشک شدن تا حدی پیش میرفت که امکان رشد میکروبی و واکنشهای شیمیایی حاصل از آن محدود شود.
این ایده هنوز هم کار آیی خود را حفظ کرده است، تنها تفاوت کار در نحوه خشککردن غلات و میوههاست. با صنعتی شدن فرآیند خشککردن مواد غذایی، صنعتی تهیه و تولید خشکبار روی کارآمد. خشکبار شامل مغز دانهها و میوههای خشکشدهای است که از ماندگاری بالایی برخوردارند و قابلاستفاده در تمام فصول سال هستند.