کره بادام زمینی را یک پزشک آمریکایی متخصص تغذیه و پیشگام غلات، جان هاروی کلوگ،در دنیای مدرن ظاهر کرد. ثبت اختراع برای یک کره بادام زمینی اولیه در سال 1895 انجام شد.
“ترکیب غذایی” کلوگ شامل جوشاندن آجیل و آسیاب کردن آنها به شکل خمیری قابل هضم برای بیماران در تیمارستان بتل کریک اسپا برای انواع بیماری ها بود. در ابتدا اختراع اصلی مشخص نشده بود که از چه نوع آجیلی باید استفاده شود، و کلوگ بدلیل ارزان بودن با بادام و همچنین بادام زمینی آزمایش کرد.
در حالی که علاقه مندان به کره بادام زمینی مدرن احتمالا ترکیب کلوگ را ملایم می دانند، کلوگ آن را “لذیذترین کره آجیلی که تا به حال در زندگی خود چشیده اید” نامیده است.
قبل از پایان قرن، جوزف لمبرت، کارمند آزمایشگاه کلوگ که احتمالاً اولین کسی بود که کره بادام زمینی دکتر را ساخت، ماشینآلاتی اختراع کرده بود که بادام زمینیها را در مقیاس بزرگتر برشته و آسیاب میکرد.
او شرکت غذایی لامبرت را راهاندازی کرد و کره آجیل و کارخانههای تولید آن را به فروش رساند و تجارتهای بیشماری کره بادامزمینی را راهاندازی کرد.
با افزایش مقیاس تولید، قیمت ها کاهش یافت. یک تبلیغ در سال 1908 برای کره بادام زمینی Loeber ادعا کرد که تنها 10 سنت بادام زمینی حاوی انرژی شش برابر یک استیک پورترهاوس است.
در جنگ جهانی اول، مصرفکنندگان آمریکایی – چه با توصیههای تغذیهای کلوگ متقاعد شده باشند یا نه – بدلیل جیرهبندی گوشت به بادام زمینی روی آوردند.
جزوههای دولتی «دوشنبههای بدون گوشت» را تبلیغ میکردند که بادامزمینی در صدرفهرست بود.روزنامه دیلی میل در سال 1917 گزارش داد که «به زودی ممکن است مردم نان بادام زمینی بخورند، با کره بادام زمینی پخش شده و از روغن بادام زمینی برای سالاد خود استفاده کنند».
اولین تبلیغ کره بادام زمینی
در سال 1921، یک کالیفرنیایی به نام جوزف رزفیلد ثبت اختراعی برای اعمال یک فرآیند شیمیایی به نام هیدروژناسیون جزئی در کره بادام زمینی به ثبت رساند، روشی که به وسیله آن روغن طبیعی اصلی کره بادام زمینی، که در دمای اتاق مایع است، به روغن تبدیل می شود. که در دمای اتاق جامد یا نیمه جامد است و بنابراین مخلوط باقی می ماند. از این روش برای ساختن جایگزینهای کره و گوشت خوک مانند کریسکو استفاده میشد، اما رزفیلد اولین کسی بود که آن را روی کره بادامزمینی اعمال کرد.
این گسترش پایدارتر را می توان در سراسر کشور حمل کرد، در انبارها ذخیره کرد و در قفسه ها گذاشت و راه را برای برندهایی که امروز همه می شناسیم باز کرد.
رزفیلد در ادامه Skippy را تأسیس کرد که اولین بار کره بادام زمینی ترد و شیشه های دهان گشاد را در دهه 1930 عرضه کرد. در جنگ جهانی دوم، قوطی های Skippy (هیدروژنه) با نیروهای خدماتی به خارج از کشور ارسال شد، در حالی که بازگشت جیره بندی گوشت در خانه دوباره غیرنظامیان را به سمت کره بادام زمینی سوق داد.
اما در حالی که محبوبیت کره بادام زمینی در خارج از کشور رو به افزایش است – در سال 2020، فروش کره بادام زمینی در بریتانیا از فروش مربای محبوب بریتانیایی ها پیشی گرفت – لذت بردن از این روغن هنوز هم تا حد زیادی یک امر عجیب و غریب آمریکایی است. آنا ناوارو، مفسر سیاسی متولد نیکاراگوئه، در سال 2017 به NPR گفت: «مردم همیشه به من میگویند، «چه زمانی فهمیدی که کاملاً آمریکایی شدهای؟». جواب دادم زمانی که به کره بادام زمینی علاقه پیدا کردم.»
اگرچه ایالات متحده در برداشت بادامزمینی از چین و هند عقبتر است، اما آمریکاییها هنوز هم بسیار بیشتر از مردم هر کشور دیگری از آن میخورند: این طعم تلخ نوستالژی، برای دوران کودکی و تاریخ آمریکاست.
